اینستاگرام من _ بیابانگرد

 

 

۲ - اپوزیسیون خارجی
یکی از شانس های نظام اسلامی ایران آن است که نیروهای اپوزیسیون خارج از ایران آن ، فاقد انسجام سازمانی ، رهبری کاریزماتیک واحد و برنامه منسجم برای براندازی هستند.
یا اگر دسته ای یکی از این سه نیاز فوق الذکر را داشته باشد ، فاقد وجاهت و استقبال در میان مردم ایران است.
نمونه بارز آن سازمان مجاهدین خلق ،آلوده ترین و خبیث‌ترین اپوزیسیون نظام اسلامی ، بارها بر سر منافع سازمانی و تلاش برای بدست گرفتن قدرت. ایران و مردم آن را فروخته است .
شاهزاده رضا پهلوی به اعتقاد من دومین و مهمترین موتور محرکه اپوزیسون می توانست باشد ، اما بدلایل مختلف از پس این کار بر نیامده است. او این روزها یکی از فعالترین افراد در پروژه عبور از روحانی و به تبع آن ، جمهوری اسلامی است .
او فاقد قدرت و جسارت جد خود رضای شاه کبیر است ، همچنین او فاقد نیروهای کارآمد وفادار مانند اردشیر زاهدی ها و سایر ژنرال های حقیقتا سرسپرده به پدرش در کنار خود است.
او حتی هوش و مدیریت محمد رضا شاه را ندارد. اشتباه اول او امتناع از پذیرش رهبری بود و سپس با اتخاذ مواضع متناقض بیشمار در عمل نشان داد، توان رهبری چنین حرکتی را ندارد.
البته یکی دوسالی است . با اعلام سپردن تعیین حکومت آینده ایران بر اساس یک رفراندوم توسط مردم تلاش مضاعفی در جهت کسب جایگاهی در آینده سیاسی کشور پس از سقوط جمهوری اسلامی آغاز نموده . اما به گمانم این نیز یک خطا و اشتباه استراتژیست.
اولا فروپاشی جمهوری اسلامی نیاز به زمان دارد و اگر چنین اتفاقی در این شرایط روی دهد.با توجه به شرایط موجود برنده این دگرگونی قطعا او و مردم ایران نخواهند بود.

اما سایر گروههای سیاسی وضعیتی فوق العاده اسفبار تر دارند.
دعواها و انشعابات مکرر این گروهها کما فی السابق ادامه دارد بگونه ای که اعضای آنها حتی از انگشتان انسان تجاوز نمی کند.
در یک جمله وضعیت امروز اپوزیسیون جمهوری اسلامی از نیروهای بشدت متفرق مخالف حافظ اسد در سوریه هم بدتر است.
بنابراین پروژه عبور از روحانی و سپس جمهوری اسلامی منفعتی و سودی برای اپوزیسیون خارج نشین ندارد به همان اندازه که عبور از روحانی برای نیروهای درون نظام بی فایده است.
تغییر نظام در ایران بی شباهت به یک زایمان سخت نیست که هم نوزاد را شدیداً در معرض خطر قرار میدهد و نیز امکان از دست رفتن مادر را شدیداً بدنبال دارد.
در بخش پایانی این گفتار ، احتمالات موجود در بروز یک دگرگونی بزرگ را که مسببش خود نیروهای شریک در نظام خواهند بود و نه عوامل خارجی بر خواهم شمرد.

 

در بخش چهارم در دوهفته گذشت و در چهار بخش به پروژه عبور از روحانی که بنظر می‌رسد کار جناح تندر رو راست برای مهار و سازماندهی دور بعد انتخابات مجلس و ریاست جمهوری باشد ، اشاره و عرض کردم این کاری خطرناک و حساب نشده است و بی تردید اگر به همین ترتیب پیش برود تبدیل به عبور از جمهوری اسلامی بدل خواهد شد.
تظاهرات روز گذشته در شهر مشهد ، و موارد کاملا مشابه و البته با ادبیاتی تندتر از آنچه در مشهد گذشت در کرمانشاه ، رشت و ..... نشان داد که پیش بینی و هشدار من کاملا بجا و دقیق بوده است.
اکنون نیز تاکید می کنم برخورد شدید با این تظاهرات که بی تردید در روزهای آینده پراکندگی بیشتری در کشور خواهد یافت . و به شهرهای دیگر سرایت خواهد نمود . تنها باعث سرعت گسترش آن خواهد انجامید.
ساختار این تظاهرات به جهت تحمل فشارهای دهه های گذشته چنان عمیق شده که هیچ نیروی مقابله گری توان مواجهه با آن را ندارد.
توصیه من مدارا ، شنیدن خواست ها و اصلاح عملکردهای غلط گذشته است.
هرچند تصورم آن است که نظام به جهت توهم قدرت ، به این نصیحت توجه نخواهد کرد. و تلاش خواهد نمود همانند ماجراهای سال هشتاد و هشت کنترل اوضاع را بدست بگیرد .
این غلط ترین تصمیم خواهد بود و تنها نتیجه آن عبور جدی ایران از نظام اسلامی خواهد بود.در دوهفته گذشت و در چهار بخش به پروژه عبور از روحانی که بنظر می‌رسد کار جناح تندر رو راست برای مهار و سازماندهی دور بعد انتخابات مجلس و ریاست جمهوری باشد ، اشاره و عرض کردم این کاری خطرناک و حساب نشده است و بی تردید اگر به همین ترتیب پیش برود تبدیل به عبور از جمهوری اسلامی بدل خواهد شد.
تظاهرات روز گذشته در شهر مشهد ، و موارد کاملا مشابه و البته با ادبیاتی تندتر از آنچه در مشهد گذشت در کرمانشاه ، رشت و ..... نشان داد که پیش بینی و هشدار من کاملا بجا و دقیق بوده است.
اکنون نیز تاکید می کنم برخورد شدید با این تظاهرات که بی تردید در روزهای آینده پراکندگی بیشتری در کشور خواهد یافت . و به شهرهای دیگر سرایت خواهد نمود . تنها باعث سرعت گسترش آن خواهد انجامید.
ساختار این تظاهرات به جهت تحمل فشارهای دهه های گذشته چنان عمیق شده که هیچ نیروی مقابله گری توان مواجهه با آن را ندارد.
توصیه من مدارا ، شنیدن خواست ها و اصلاح عملکردهای غلط گذشته است.
هرچند تصورم آن است که نظام به جهت توهم قدرت ، به این نصیحت توجه نخواهد کرد. و تلاش خواهد نمود همانند ماجراهای سال هشتاد و هشت کنترل اوضاع را بدست بگیرد .
این غلط ترین تصمیم خواهد بود و تنها نتیجه آن عبور جدی ایران از نظام اسلامی خواهد بود. به احتمالات ممکن در به نتیجه رسیدن عبور از روحانی و یا روشنتر بگویم عبور از نظام جمهوری اسلامی می پردازم
براندازی نظام جمهوری نظامی مطلقا توسط مردم و اپوزیسیون فراسرزمینی و قدرت های خارجی، غیر ممکن و محال است .
مردم جان خسته و درگیر روزمرگی هرگز فرصت و توان انجام این کار را ندارند. آنها آنقدر سرگرم نان شب هستند که مجال حتی فکر کردن از سر تفنن به این موضوع را ندارند. از طرفی حافظه تاریخی آنان بطور ناخودآگاه به آنها تجربه یکبار انقلاب و براندازی یک حکومت را مرتبا گوش زد می کند.
اپوزیسیون فرا مرزی خارج نشین نیز همانگونه که در گفتار قبل بیان شد . نه انسجام لازم و توان کافی ارائه یک آلترناتیو مناسب را ندارد.
دخالت در ساختار حکومتی و تلاش برای تغییر رژیم از سوی ابرقدرتهای جهانی نیز ، با مشتعل ساختن حس ملی گرایی کاذب نتیجه ای جز تقویت پایه های حکومت نخواهد داشت .
سوال بزرگ و اساسی این است . پس چه کسی یا کسانی قادر به براندازی نظام جمهوری اسلامی است ؟
بنظر می‌رسد در درجه اول تنها عامل براندازی این نظام نیروهای درونی و اختلافات روز افزون آنها برسر تقسیم قدرت و منابع هست.
افشاگری های صریح ، پیشرفته و کم سابقه در کوران انتخابات و سپس کارزارهای چالشی که تیم احمدی نژاد پیش برنده آن است ، ورود سپاه به جزیی ترین مسائل و دلزدگی جامعه از این دخالت ها و بالاخره فساد گسترده و همه گیر در میان مدیران ارشد و میانی و گسست فاجعه بار اختلاف طبقاتی عامل از هم پاشیده کی نظام اسلامی است.
امروز دیگر ، اختلاس ، ارتشا ، زد و بند ، بده بستان های سیاسی آنهم در ابعاد نجومی یک اتفاق بعید نیست. بلکه به خبری عادی بدل گردیده .
اینها همه و همه بزرگترین براندازان جمهوری اسلامی است .
به اینها اضافه کنید تصمیمات و گفتار جاهلانه قهقرا گرایانه برخی صاحبان بلندگو های تبلیغاتی را.
این فروپاشی متاسفانه اگر با وجود یک آلترناتیو مناسب صورت نگیرد میتواند به اضمحلال کامل ایران بیانجامد.
سوال بعد این است . آیا روزنه امیدی به وجود یک جایگزین وجود دارد ؟؟؟؟؟؟؟ 

 

در روز نوزدهم دسامبر یعنی یازده روز پیش هشدار دادم پروژه عبور از روحانی به عبور از نظام جمهوری اسلامی مبدل خواهد شد .
اما مطابق معمول هیچکس به این هشدار توجه جدی نکرد.
بزودی نظرات خود را در مورد آینده این ماجرا در مجموعه گفتاری با عنوان زیر آغاز خواهم نمود .
،، دو راهی بودن یا نبودن ،، امیدوارم همه طرف های این ماجرا حداقل اینبار و در این شرایط سخنان دلسوزانه من را بشنوند و پند بگیرند .